دوربین های مدرن دارای چندین مُد نورسنجی هستند که شامل یک نورسنج نقطه ای می باشد. اغلب اوقات استفاده از مُد میانگین گیری، که از چندین بخش تصویر خوانش می گیرد و مقدار نوردهی که
دوربین محاسبه می کند را ارائه می دهد، کافی است.
با این حال، در برخی موقعیت ها، به خصوص اگر سوژه شما از پشت نورپردازی شده باشد یا کنتراست در صحنه ای که از آن عکس می گیرید بالا باشد، استفاده از تنظیمات نورسنجی نقطه ای به شما اجازه خواهد داد تا از قسمتی از تصویر که برای شما مهم تر است، خوانش بگیرید.
به عنوان مثال، در هنگام ایجاد پرتره ای که در آن پس زمینه به طور قابل توجهی روشن تر یا تاریک تر از سوژه شماست، بهتر است که یک خوانش با نورسنج نقطه ای از چهره سوژه بگیرید، چون این قسمت معمولا مهم ترین بخش تصویر شماست. استفاده از تنظیمات میانگینی که نورسنج
دوربین شما از پس زمینه نیز می خواند و آن را به نتیجه حاصل محاسبه می کند، به طور بالقوه نوردهی چندان رضایت بخشی به شما نمی دهد.
یادگیری استفاده از نورسنج نقطه ای در ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک خواهد کرد. من یکی از دکمه های عملکرد روی
دوربین هایم را بر روی تغییر به نورسنجی نقطه ای تنظیم کرده ام، که به من اجازه می دهد تا سریع و آسان یک خوانش از هر بخش خاص ترکیب بندی ام بگیرم.
۳- عکس های خود را بررسی کنید
این تمرین درستی نیست که همیشه بعد از گرفتن هر عکس صفحه نمایش خود را بررسی کنید، چون این کار می تواند توجه شما را از سوژه اصلی منحرف کند. اما بررسی چند تصویر اول بعد از تغییر تنظیمات نوردهی می تواند مفید باشد.
نگاهی به نتایج بعد از تغییر دیافراگم، سرعت شاتر، یا ایزو ایده روشنی به شما می دهد که آیا تنظیمات شما برای عکس هایی که می خواهید بگیرید مناسب هستند یا نه. اگر عکسی را می بینید که به طور کلی یا در بخشی از ترکیب بندی بیش از حد روشن یا بیش از حد تاریک است که ترجیح می دهید نوردهی خوب داشته باشد، باید تغییراتی در تنظیمات خود ایجاد کنید.
همانطور که این تکنیک را تمرین می کنید، ممکن است بتوانید تخمین بزنید که چقدر باید تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید، به جای این که دوباره با نورسنج خود مشورت کنید. این مهارت به کمی تمرین نیاز دارد، اما اگر خودتان را به انجام این کار عادت دهید، متوجه خواهید شد که این روش سریع و آسانی برای دستیابی به یک نوردهی بهتر است.
۴- متادیتا های خود را بررسی کنید
دوربین های دیجیتال ما میزان قابل توجهی متادیتا را ثبت می کنند، که اطلاعات مربوط به هر عکسی است که می گیرید. یادگیری خواندن و درک حتی مقدار کمی از این اطلاعات می تواند به شما در ایجاد نوردهی های مطلوب تر کمک کند.
امکان بررسی جداگانه میزان نوردهی (Exif – اطلاعات نوردهی) برای هر عکسی که گرفته اید می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که چرا این نوردهی خوب است یا شاید نیاز به بهبود دارد. این اطلاعات زمانی که پشت کامپیوترم می نشینم و تصاویر یک جلسه
عکاسی را بررسی می کنم، بسیار مفید است.
مقایسه عکس های گرفته شده با مقادیر نوردهی مختلف و نگاه کردن به متادیتاها می تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این که دفعه بعد از چه تنظیماتی می توانید استفاده کنید، به دست آورید.
نتیجه گیری
فوکوس خودکار، تشخیص چهره، تراز سفیدی خودکار، و انعطاف پذیری ایزو همه پیشرفت های مدرن در تکنولوژی
دوربین هستند که استفاده از مُد دستی را آسان تر می کنند. چون شما مجبور نیستید توجه زیادی به این چیزها داشته باشید و بهتر می توانید بر تنظیم درست نوردهی خود تمرکز کنید.
نوردهی یکی از المان های کلیدی هر عکس است. یادگیری درک این که چطور می توانید از قابلیت های مختلف
دوربین خود استفاده کنید تا در ایجاد نوردهی های بهتر به شما کمک کند، شما را به عکاس خلاق تری تبدیل خواهد کرد.
نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)