سردرگمی مدیریتی و تئاتر كرونایی؛

خواسته جوانان تئاتر از وزیر ارشاد

آتلیه دات كام: بیش از 120 فعال جوان حوزه تئاتر طی نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیركل هنرهای نمایشی خواهان رسیدگی به شرایط فعلی تئاتر و كارهای تئاتری شدند.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از مهر، تئاتر طی دهه های گذشته همیشه با شرایط سخت دست و پنجه نرم کرده و معضل بودجه همیشه گریبان تئاتر و فعالان آنرا گرفته است اما این روزها شرایط سخت و تیره تر شده است؛ کرونا نفس تئاتر را به شماره انداخته و گویا می خواهد در آماری که ارائه می دهد نام تئاتر را هم بعنوان یکی از قربانیان خود در فهرست قرار دهد.
با به شماره افتادن نفس تئاتر، معیشت و زندگی خیلی از فعالان تئاتر از پیشکسوت گرفته تا جوان به خطر افتاده و هر روز این خطر پررنگ تر می شود.
در حالی که فعالیت ها و مشاغل دیگر پابرجا هستند و حتی مشاغل پرخطر به کار خود ادامه می دهند این تئاتر است که تعطیل شده و گویا کاری از دست مدیران و تصمیم گیرندگان فرهنگی و هنری برای جلوگیری از این تعطیلی و توقف بر نمی آید.
در شرایطی که تئاتر ناامیدتر از گذشته شده و یأس و ناامیدی بر چهره فعالان تئاتری نقش بسته، بیش از ۱۲۰ فعال جوان تئاتر نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرکل هنرهای نمایشی نوشته اند تا شاید از این طریق بتوانند شاهد اقدامی عاجل و تأثیرگذار از طرف آنها باشند.
در این نامه چنین آمده است:
«خطاب به مسئولین تئاتر یا وزیر فرهنگ و ارشاد و مدیرکل هنرهای نمایشی؛
در این بیغوله تاریک اجتماعی و اقتصادی، در این روزهای سخت گذر و بی تکرار، که بودنمان را آمارِ مرگ تراز می کند؛ بی حرفِ اضافی آنچه بیشابیش جلوه می کند رخوت و گریز و کمبود است. بی حضوری و انزوا ما را به سیاه چاله کور «تعلیق» وامی گذارد و محافظه کاری و انفعال، صورت نمادین خشونت را پنهان می کند.
تئاتر، هنر جمعی رو به افولی که توانش در حضور است حالا به دنبال تنهایی ها و تاریکی ها کم جان و بی فروغ شده؛ و آنچه بیش از پیش در این هشت ماه اخیر رُخ عیان کرده بی کفایتی مدیران تئاتر است؛ مدیرانی که نه در گرفتن حق و حقوق تئاتری ها قدمی برداشته اند و نه در پشتیبانی از احوال نامراد این روزهای این قشر.
حال که احوال مان در گرو آمار و ارقام است و کنترل ویروس از دست گریخته، مدیریت قاطع و کنش مند می تواند از تعطیلی دائم تئاتر با وجود بازگشایی موقت، جلوگیری کند. آنچه در بندهای پیش رو می آید شاید همه مطالبات گروه های متضرر را بیان نکند اما آغازی ست بر گفت و گو و مشورت بین گروه ها و مسئولین.
امضای این نامه غیررسمی، توسط گروه های نمایشی فعال و مستقل، تایید شخص یا گروه خاصی نیست و تنها به نفع هنر تئاتر خواهد بود.
۱. خواهان بازگشایی مجدد اجراهای تئاتر هستیم تا در این میان گروه هایی که در ضمن چند ماه تعطیلی نمایشی را آماده کرده اند و یا در حال اجرا بوده اند به اجرای خود ادامه دهند.
۲. در صورت بازگشایی مجدد، از جانب منابع معتبر و موثق به مخاطبان تئاتر این اطمینان داده شود که در فضای تماشاخانه با وجود ماسک و ضد عفونی کردن سالن و فاصله گذاری و ظرفیت ۵۰ درصدی بلیت فروشی این ویروس منتقل نخواهد شد. این مهم با اطلاع رسانی در رسانه ها و خبرگزاری ها تایید گردد.
۳. حمایت بی قید و شرط از تماشاخانه ها و مجموعه های تئاتری برای جلوگیری از ورشکستگی و تعطیلی دائم این مجموعه ها، با پرداخت وام و حمایت های غیرمالی.
۴. تضمین عدم تعطیلی مجدد اجراها از جانب ستاد ملی کرونا با این شرط که تمام گروه های اجرائی و تماشاخانه ها موظف به رعایت سفت و سخت پروتکل ها خواهند بود. در صورت تعطیلی و بازگشایی چندباره و مقطع، با ریزش مخاطب و دل زدگی گروه ها علاقه ای به اجرا رفتن نخواهیم داشت.
۵. اجرای تئاتر در یک هفته یا ۲ هفته شکل نمی گیرد و هزینه های تولید تنها معطوف به دوره ی اجرا نیست. تمرین تئاتر از ۳ ماه تا ۱ سال متغیر است و در طول تمرین اجاره ی پلاتو و خورد و خوراک و رفت و آمد نیز دخیل است.
۶. اعطای وام و حمایت مالی بدون فرآیند های اداری زجرآور از جانب نهادهای دولتی تئاتر برای اجراهایی که در دوره ی کرونا به روی صحنه رفته اند یا متوقف شده اند.
۷. برگزاری جلسه ای با حضور گروه های متضرر توسط مدیران و مسئولان تئاتر و مشورت با گروه ها برای ادامه ی روند اجرا.
۸. تبلیغات رایگان مجازی و محیطی و رسانه ای برای اجراهای روی صحنه. نمایش هایی که در این دوره اجرا می روند اعتقاد دارند که چراغ تئاتر حتی بدون بازگشت مالی باید روشن نگاه داشته شود تا مخاطب باردیگر اعتماد از دست رفته اش جلب شود.
۹. اختصاص تخفیف دولتی در چارچوب اعطای بلیت رایگان به تماشاگران تئاتر و پرداخت هزینه ی بلیت از جانب نهادها به گروه های اجرائی. در این دوره بسیاری به خاطر درآمد کم و عدم درآمد باثبات تئاتر را گزینه ی نهایی قرار می دهند.
۱۰. در صورت عملی شدن و اجرائی کردن این بندها، گروه ها در امنیت مالی و جانی نسبی به اجرای خود خواهند پرداخت و بی اعتنایی و عدم رسیدگی و عدم پشتیبانی از طرف دستگاه های مرتبط، این پیام را منتقل خواهدنمود که بازگشایی مجدد موقتی ست و گروه ها نیز علاقه ای به اجرا نخواهند داشت.»


منبع: atolieh.com