انتشار ردیف میرزاعبدالله و ردیف آقاحسینقلی

آتلیه دات کام: ردیف میرزاعبدالله با سازهای تار و سه تار و ردیف میرزاحسینقلی با ساز تار و اجرای امیر شریفی بصورت دیجیتال روانه بازار موسیقی شد.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، امیر شریفی نوازنده موسیقی دستگاهی ایران بتازگی ردیف میرزاعبدالله و قطعات ضربی موجود در آنرا با سازهای تار و سه تار و ردیف میرزاحسینقلی را با ساز تار اجرا کرده است.
او اجرای ردیف میرزاعبدالله با ساز تار را بر پایه ی تعمق بر روایت و نواخته های نورعلی برومند و اجرای این ردیف با ساز سه تار را در قالبِ ترجمانی متناسب با امکانات سه تار ارائه کرده است.
او همین طور ردیف میرزاحسینقلی را بر پایه تأملات بسیار عمیق بر روایت و اجرای استاد علی اکبر شهنازی اجرا کرده است.
این نوازنده تار و سه تار با تاکید به اهمیت بسیار زیادِ حفظ میراث معنوی موسیقی دستگاهی، در بازنوازی ردیف های مذکور، تلاش نموده است تا سرحد امکان وفادار به روش اجرا، حالات و تزئینات اعمال شده توسط استادان مورد اشاره باشد. باوجود این رویکرد، هر سه اجرا از تجربیات و دستاوردهای آموزشِ شفاهی که مجریِ اثر، طی سالیان طولانی در محضر استادان بزرگ این حوزه کسب کرده بی بهره نیست.
این استاد دانشگاه هنر تهران در ضبط و انتشار این سه مجموعه ردیف، اهدافی چهارگانه را درنظر داشته است. نخستین هدف او، تولید محتوای آموزشی دقیق و مستند از ردیف های میرزاعبدالله و میرزاحسینقلی برای تدریس به دانشجویان و هنرجویان موسیقی دستگاهی باتوجه به مختصات و امکانات دوره معاصر و نیازهای زمانه است. هدف دوم، تذکر به غفلتی بسیار رایج در آموزش ردیف و تلاشی در راستای حل این فقدان فراگیر است. از نظر مجریِ این ردیف ها، سالیان متمادی در اماکن آموزشی، نظیر هنرستان ها و دانشگاه ها، اغلب بر جنبه های آموزشی ردیف تاکید شده است و جنبه های هنری و امکانات بالقوه ردیف های مذکور در ساحت اجرای موسیقی دستگاهی چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. از دید او این رویکرد موجب می شود دانشجویان به لحاظ عاطفی چندان با ردیف ارتباط عمیقی برقرار نکنند. بدین سبب شریفی در اجراهای مذکور، به هر یک از دستگاهها و آوازها به مثابه اثری آهنگسازی شده با عیار هنری بسیار بالا توجه کرده و در پی تأمینِ غنای عاطفی، پویایی و سرزندگی اثر، تلاش نموده تا جایی که وفاداری به متن مخدوش نشود، اجرائی هنری و نه فقط درسی از متن ردیف را در معرض شنود مخاطبان قرار دهد.
بدین جهت اجرای گوشه های هر دستگاه، بدون انقطاع و به صورت پیوسته ضبط شده تا ضمن به نمایش گذاشتن ساختاری منسجم از کلیت هر دستگاه، اتصالِ معنای موسیقایی و روابط احساسی و عاطفی گوشه ها نیز برقرار شود.
هدف سوم در بازنوازی این ردیف ها، نمایش مراتبی از مفهوم « نَقل» است. شریفی قبل از این، مراتب نقل را در دفترچه های دو آلبوم خود «درویشانه» و «فروتنانه» تشریح و کنسرت هایی را بر آن اساس اجرا کرده است. وی در ضبط این روایات از ردیف نیز کوشیده است انواعی از مراتب نَقل را به نمایش گذارد تا ضمن تصریحِ بر جایگاه ممتاز محتوای موسیقایی این ردیف ها، بر ارجمندی شیوه نوازندگی استادان برومند و شهنازی تاکید و بخش مهمی از راه و رسمِ تحصیلِ فنونِ نوازندگی در موسیقی دستگاهی را برای هنرجویان، در بستر نَقل بازنمایی کند.
این آهنگساز موسیقی کلاسیک ایرانی در تشریح چهارمین هدف خود در متن توضیح اثر این چنین می نویسد: «از آنجا که اثربخشی هر پروسه آموزشی، وابستگی تام به میزان زنده و جاری بودنِ موضوعِ موردِ تدریس در وجود مدرس دارد، بمنظور بالابردن کیفیت تدریسِ این ردیف ها، تهیه اجرائی که تمام تمرکز و عاطفه و توان نوازندگی ام در لحظه ی اجرا درگیر ردیف و به مفهوم حقیقی برآمده از ژرفای وجودم باشد را بر خود ضروری می دانستم.»



منبع: آتلیه دات كام