زنان نقاش ـ لیلی متین دفتری

در غرب تحصیل کرد اما آثارش به شدت ایرانی است

آتلیه دات کام: آتلیه دات کام: بسیاری سرآغاز نگاه مینیمالیستی در نقاشی هنرمندان زن ایران را در آثار لیلی متین دفتری جستجو می کنند. این زن هنرمند نقاش از بنیان گذاران سبک نقاشی مینی مالیستی یا ساده گرایانه در ایران شمرده می شود.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، طبیعت بی جان ها و آدم ها موضوع محوری نقاشی های لیلی متین دفتری است. او نقاش نوگرا و شناخته شده ایرانی است که آثاری با اشکال ساده و رنگ های تخت را به روشی فرم گرا و با زبانی ساده از خود بر جای گذاشته است.



گفته می شود که او همیشه فضای درونی خودرا ترجیح می داد و حتی برخی او را خلوت گزین توصیف کرده اند؛ در هر حال اما نگرش این هنرمند را می توان در زبانِ هنریِ کمینه گرا و رویکرد خلاصه انگار او نیز بازبینی کرد.
پرتره ها و طبیعت های بی جان نقاشی های متین دفتری، اغلب فرم گراست. او از بنیانگذاران سبک کمینه گرایی در نقاشی نوگرای ایرانی است که ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. متین دفتری فرزند احمد متین دفتری و نوه دکتر محمد مصدق بود.
این هنرمند سال ۱۳۳۵ برای تحصیل در رشته نقاشی به انگلستان رفت.


برخی معتقدند که آثار متین دفتری در ابتدا با نگاهی اکسپرسیونیستی نقش بست اما از آنجائیکه حضور وی در انگلیس همزمان با ایجاد جنبش مینی مالیسم بود او تحت تاثیر این سبک قرار گرفت و از اوایل دهه ۱۳۴۰ سبک و سیاق شخصی خود یافت؛ بدین سان او زبانی ساده و حضور رنگ های تخت و اشکال بدوی را در آثار خلق کرد.
از آن پس متین دفتری همیشه فرم را بر محتوا ترجیح داد و این را می توان به ساده در اثری که از پنج خرمالوی نارنجی خلق کرده است دید. پنج خرمالو بر خطوطی راه راه و آبی رنگ که ترکیبی ساده اما هنرمندانه را به وجود آورده است.


درباره ی این اثر گفته شده که چیدمان و فرم این اثر به صورتی ضرباهنگ و ریتم اثر را به تصویر کشیده است. رنگ سبز برگ ها نیز کنتراست اثر را شدت بخشیده است و در کنار رنگ سفید پس زمینه طرحی آرام را به وجود آورده است.
او خود درباره ی ایجاد آثارش گفته است: «من اغلب نمی دانم که چه می خواهم بکشم. یعنی چیزی را که شروع می کنم، اصلاً قبلاً درباره ی اش فکر نکرده ام و یا اگر فکر کرده ام در آخر سر آن چیزی که کشیده شده، آن چیزی نیست که می خواسته ام بکشم، همیشه چیز دیگری شده و بسیار متفاوت با فکر اولیه اش.»
لیلی متین دفتری در غرب تحصیل کرد؛ با اینحال بسیاری پژوهشگران هنر معتقدند که آثار این هنرمند دارای هویتی شرقی است؛ به عنوان مثال درباره ی اثر خرمالوها گفته شده که، تفاوت زاویه دید در تجسم میوه ها با خطوط رومیزی، یادآور پرسپکتیو متداول در نگارگری ایرانی است.
او البته در سال ۱۳۳۹ به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۴۴ در دانشکده هنرهای زیبای تهران مجسمه سازی تدریس کرد؛ همان سال ها بود که آثارش در دومین، سومین و پنجمین بی ینال تهران به نمایش درآمد و در پنجمین بی ینال نیز جایزه گرفت.


آثار این هنرمند در نمایشگاه های انفرادی و گروهی بسیاری در ایران و سایر نقاط دنیا به معرض نمایش گذاشته است. او که از سال ۱۳۵۷ در پاریس اقامت گزیده بود، سال ۱۳۸۶ در همان جا درگذشت.




منبع: آتلیه دات كام