نهم شهریور، سالروز درگذشت فرهاد

اسباب کشی در خانه فرهاد مهراد

به گزارش آتلیه دات کام، موزه ی سینما که چند سال پیش یکی از اتاق هایش را به «فرهاد مهراد» اهدا کرد تا همسر فرهاد یادگارهای او را در آن بچیند، حالا فضای بزرگتری را در دل خود برای یادگاری های فرهاد در نظر گرفته و این گونه خانه فرهاد از اتاقی به اتاق دیگر در موزه سینما رفته است.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، چند سال پیش محمد حیدری (مدیرعامل وقت موزه سینما) اظهار داشت که «قرار است، قسمتهایی از این موزه مثلاً اتاق فرهاد که سنخیتی با هنر سینما ندارد، حذف شود و به همین جهت مقرر است، خانه فرهاد از موزه سینما به موزه موسیقی منتقل شود.»
اما از همان زمان این وعده مدیر وقت موزه سینما تنها در حد حرف باقی ماند و حال بعد از گذشت ۸ سال خانه فرهاد هنوز در موزه سینما باقی است و اسباب کشی آن تنها از سالنی به سالن دیگر صورت گرفته است.
درحقیقت بنابر آن چه خبرنگار موسیقی ایسنا از موزه سینما پیگیری کرده است، خانه مهراد به علت فضای کوچک و کم نورش به یک طبقه بالاتر منتقل شده است تا این گونه وسایل «فرهاد» در یک محیط بزرگتر در معرض دید علاقه مندان قرار بگیرند.
فرهاد مهراد هنرمندی است که خیلی ها معتقدند بیشتر از هر کسی به فکر مردم بود و با آن صلابت موجود در صدایش و سبک و سیاق منحصر به فردش، هنوز بعد از سال ها درگذشت غریبانه اش در خارج از کشور، طرفداران بی شماری حتی در نسل های جدید دارد که هر کدام از این افراد اگر روزی گذرشان به باغ فردوس بیفتد، از سر کنجکاوی هم که شده به خانه هنرمندی می روند که وقتی از او سوال شد آیا سبک خاصی را در موسیقی ایران پایه گذاری کرد؟ پاسخ داد: «خیر. من همچین تصوری نمی کنم. در واقع خیلی سال پیش تر از من عارف برای نخستین بار مضمون غیر عاشقانه را وارد ترانه کرد و خودش آنرا مقابل مردم اجرا کرد. ازاین رو من نخستین نیستم، نهاتا آن موقع موسیقی چیز دیگری بود و الآن فرق کرده است.»
فرهاد که گاه ترانه هایش را خود می سرود و همیشه هم گفته می شد آثارش محتوای اجتماعی دارند، در رابطه با سیاسی بودن عاف قزوینی که او را پیشروی موسیقی اجتماعی در ایران می دانست، اظهار داشته بود: «اتفاقا او تا این که سیاسی باشد، بیشتر اجتماعی بود. منتهی نسبت به مردم و کشور خود بسیار حساس و علاقه مند بود و البته بینهایت زودرنج. به هر حال روند معمول ما همچنین است و کشور ما بسیار مکان مناسبی است برای هرز رفتن استعداد به هر مقیاسی که دلتان بخواهد.»
همینطور همانطور که اشاره شد، فراهاد مهراد را با آثار اجتماعی او می شناسند، به همین جهت یک مرتبه در مصاحبه ای در رابطه با این که چرا ترانه های عاشقانه نخواند، اظهار داشت: «آن سال ها زیادی ترانه های عاشقانه ساخته می شد و به عقیده من چیزهای خیلی خوبی هم نبودند. نمی توانم بگویم هیچ کار خوبی نبود ولی آنقدر کم بود که من یادم نمی آید مثالی بزنم. من هیچ ارادتی حداقل آن سال ها به این آهنگ های عاشقانه نداشتم. ولی شعر عاشقانه خوب را خیلی دوست دارم و اگر فرصتی پیش بیاید و چیزی پیدا کنم اجرا خواهم کرد.»




منبع: آتلیه دات كام