برای پیوستن حسن ناهید به ۲ رفیق دیرینه

کسی چه می داند، شاید ناهید، ظریف و شهیدی باردیگر باهم نواختند!

آتلیه دات کام: حسن ناهید از هنرمندان مطرح موسیقی کشورمان، پیشکسوت و صاحب سبک بود. هر از چند گاهی با او تماس می گرفتیم و گپ کوتاهی می زدیم و احوالش را جویا می شدیم. همیشه خوش برخورد بود و با مهربانی پاسخ می داد. هر چند که این اواخر گاهی حال چندان خوشی نداشت اما اسم «نِی» و موسیقی که می آمد، سریعا دغدغه هایش را می گفت و ای کاش ها و امیدهایش را می گفت.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، حسن ناهید هم رفت. آن مردی که لبخندی بر لب داشت و در گوشه آشپزخانه منزل هوشنگ ظریف، سیگار به دست می پرسید، درباره ی چه باید صحبت کند؟ حالا او هم برای همیشه به خانه ابدی خود می رود.
ناهید سال ها در بین هنرمندانی مانند فرامرز پایور، هوشنگ ظریف، عبدالوهاب شهیدی در برنامه «گلها» کار کرده بود؛ نواخته بود.
اما این سالهای آخر، رفقایش یکی یکی رفته بودند و او تنها مانده بود.
سال ۹۸ اتفاقا در کوران برگزاری جشنواره موسیقی فجر بود که سه یار قدیمی ـ هوشنگ ظریف، حسن ناهید و عبدالوهاب شهیدی ـ گرد هم آمده بودند. هنوز هر سه خوش پوش، خوش برخورد و مبادی آداب بودند.
حتی هوشنگ ظریف که به سبب بیماری، چندان توانایی تشخیص افراد را نداشت، همچنان با خوشرویی و لبخند خواهان پذیرایی از مهمانانش بود. با این همه، این سه رفیق و همکار قدیمی، دیگر آن سه جوان بشاش دوران طلایی موسیقی نبودند و گَرد پیری بر وجودشان نمایان شده بود. سه دوستی که سالهای متمادی را به خلق آثار موسیقایی و برگزاری کنسرتهای گوناگون در سراسر کشور گذرانده بودند، بعد از گذر سال ها بی مهری و منع شدن از حضور در صحنه آن هم وقتی که هنوز توانایی لازم را داشتند، دیگر با پا به سن گذاشته و هنرمندان سابق نبودند؛ گویی دیگر رمقی برایشان نمانده بود.
حالا بعد از رفتن هوشنگ ظریف در سال ۹۸ و عبدالوهاب شهیدی در ابتدای همین امسال، حالا نوبت به حسن ناهید رسید. شاید که در دنیایی دیگر هر سه در کنار هم، باری دیگر دست به خلق موسیقی بزنند و همگان را از آوای خوش سازشان بهره مند کنند.
ناهید که سال ها نیز با پایور کار کرده بود، درباره ی او اظهار داشته بود: «من از استاد پایور بسیار آموختم و مهمترینِ آنها وقت شناسی و جدیت در کار بود.»
در همان جمع، حسن ناهید که آن زمان ۷۶ سال داشت، درباره ی ارتباطش با هوشنگ ظریف و عبدالوهاب شهیدی به ایسنا اظهار داشته بود: «من از سال ۳۹ به سفارش مرحوم استاد حسین دهلوی به مرحوم استاد نصرت الله گلپایگانی که در آن زمان در اداره هنرهای زیبا ارکستری داشت، معرفی شدم و از همان ساعت اولی که در ارکستر نشستم، با استاد هوشنگ ظریف همکار بودم.»
«ما سال ها با هم کار کردیم و کشورهای مهم دنیا را با هم دیده ایم و در خدمت استاد عبدالوهاب شهیدی بودیم. در کنسرت هایی که با استاد شهیدی و مرحوم فرامرز پایور (موسیقیدان و آهنگساز) داشتیم، خواننده آقای شجریان یا خود استاد شهیدی بود. به هر حال سالهای زیادی است که یکدیگر را می شناسیم. الآن حدود ۶۰ سال است که من استاد ظریف را می شناسم.»
عبدالوهاب شهیدی


منبع: آتلیه دات كام