تماشای یک روز برفی از پنجره خانه ای معمولی در پاریس

به گزارش آتلیه دات کام، تصور کنید که بامداد زود چشم هایتان را باز می کنید و تلاش می کنید منظره بیرون را از پشت شیشه ببینید. بلافاصله سرمای اتاق را احساس می کنید و بخار گرم نفستان را می بینید. این نمایی از یک بامداد زمستانی است. یکی از هنرمندان نامدار امپرسیونیسم هم صحنه مشابهی را در پاریس تجربه نمود و آنرا در تابلو نقاشی به نام «پشت بام های برفی» به تصویر کشیده است.

به گزارش آتلیه دات کام به نقل از ایسنا، تابلو نقاشی «پشت بام های برفی» اثر «گوستاو کایبوت»، تصویری را به نمایش می گذارد که گویی مخاطب در یک بامداد برفی از پشت پنجره هوای بیرون را بررسی می کند. در وهله اول این پشت بام های برفی هستند که بیشتر از هرچیز در قاب نقاشی جلب توجه می کنند. به نظر می آید، پاریس این نقاشی شب گذشته شاهد بارش برف بوده و در صبحگاه پشت بام خانه ها با لایه ای از برف پوشانده شده اند.


آسمان تیره و مملو از ابرهای بارانی تضاد قابل ملاحظه ای را با پشت بام سفید خانه ها ایجاد کرده است. حالا پاریس از شهر نور به شهر برف تبدیل گشته و «گوستاو کایبوت» از پس خلق یک نقاشی منظره در شهر پاریس به خوبی برآمده است. این نقاشی دیگر پاریس آفتابی مشهور نیست؛ این شاهکار «کایبون» از یک منظره برفی است.


«گوستاو کایبوت» (۱۸۹۴ - ۱۸۴۸) نقاش امپرسیونیست و از هنرمندان معاصر «کلود مونه»، «آگوست رنوآر» و «کامی پیسارو» بود. او بیشتر عمرش را در داخل و حومه پاریس زندگی کرد و موضوعات بیشتر نقاشی هایش را هم در همین شهر برگزید.
«کایبوت » به رغم سایر دوستان امپرسیونیستش، تابلوهای نقاشی را با نگاه رئالیسم خلق می کرد، در نتیجه سوژه های وی با جزئیات و رنگ های واقعی نقاشی می شدند. تمامی لحظات نمی توانند زیبا باشند. تک تک لحظات نمی توانند زیبا باشند، چونکه زندگی یک جریان مداوم لحظات زیبا نیست. زندگی مملو از لحظات معمولی است و این دقیقاً دیدگاهی است که «گوستاو کایبوت» در «پشت بام های برفی» به تصویر کشیده است.


به زبان ساده میتوان اظهار داشت که «پشت بام های برفی» تصویری از یک بامداد برفی در پاریس است. مخاطب در این نقاشی پاریس را از طبقه بالای یک ساختمان بلند تماشا می کند. در این نقاشی خبری از سقف های مشهور ساختمان های پاریسی نیست. برف هویت پاریسی شهر را پوشانده و آنرا به یک شهر معمولی تبدیل نموده است. «پشت بام های برفی» می تواند نمایی از هر شهر فرانسوی باشد.


آسمان این نقاشی احیانا یکی از دلگیرترین آسمان ها را در مکتب امپرسیونیسم به تصویر می کشد. رنگ خاکستری آن با ساختمان ها هماهنگی دارد. هیچ بخشی از این نقاشی از تعادل خارج نشده یا عنصر غیرعادی را به نمایش نمی گذارد. همه چیز با رنگ های خاکستری و سفید یکپارچه شده است.