در گزارش آتلیه دات كام مطرح شد؛

فستیوال آینه دار چرا دیگر برگزار نمی شود؟

به گزارش آتلیه دات کام، دبیر هنری فستیوال موسیقی نواحی ایران (آینه دار) در رابطه با بعضی از مسائل مطرح شده پیرامون برگزاری یا عدم برگزاری این رویداد موسیقایی در حوزه موسیقی اقوام ایران توضیحاتی را عرضه داد.

علی مغازه ای پژوهشگر و دبیرهنری فستیوال موسیقی نواحی آینه دار که طی سالهای گذشته در چارچوب پرداخت منطقه ای به موسیقی اقوام ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفته و با استقبال آنها هم روبرو شده بود، در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر در خصوص تعطیلی یا آخر این رویداد موسیقایی که در سکوت خبری انجام گرفت، توضیح داد: همانطور که در طول دوران برگزاری این فستیوال موسیقی اقوام و نواحی زیر عنوان آینه دار بارها مورد تاکید قرار داده بودم، آینه دار برای ما نه صرفا یک رویداد موسیقایی که یک حرکت تاریخی اجتماعی در بستر هنر و آداب فرهنگی و جوامع قومی و زبانی کشورمان بوده است و بنده از افتخارات زندگی خود می دانم که بعنوان دبیر هنری این فستیوال همراه با احسان رسول اف بعنوان رئیس فستیوال توانستیم به سهم خود نقش آفرینی مؤثری را در تاریخ موسیقی اقوام ایرانی از خود به یادگار بگذاریم.
وی افزود: اما در پاسخ پرسشتان که دلیل برگزار نشدن چنین رویدادی بعد از چند دوره پی درپی چه بوده و آیا فستیوال آینه دار متوقف شده است یا خودمان به عمر آن آخر بخشیدیم، عرض می کنم که این برنامه از همان شکل گیری ایده اصلی در ذهن بنده و رئیس فستیوال، یک رویداد هنری و فرهنگی با چند دروه محدود، مشخص و تاریخ مند بود. طرح ما با هدف تجمیع یک مجموعه صوتی و تصویری و ویدئویی از انواع کارگان ها یا همان رپرتوارهای موسیقی اقوام و همینطور تولید یک آرشیو متنوع و در حد مقدورات و امکانات و باکیفیت مطلوب از روایت های مختلف از موسیقی های متنوع و متکثر و پراکنده در اقصی نقاط ایران تأسیس و در هفت دوره برگزار گردید.

این پژوهشگر بیان نمود: در سال تأسیس و به عبارتی در دوره پیش تولید فستیوال بنده و رئیس فستیوال بعنوان طراحان و بنیانگذاران فستیوال مبادرت به مشورت با موسیقیدانان و هنرمندان و پژوهشگران موسیقی دلیل این که چرا دیگر آینه دار را ادامه نمی دهیم، باید بگویم به زعم ما هر کاری مانند فستیوال های هنری و فرهنگی باید یک آغاز و یک انجام یا پایانی داشته باشد وگرنه هر اندازه قدرتمند هم که باشد، به دام تکرار خواهد افتاد و چنین چیزی به معنای افول و سقوط آن رویداد به شمار خواهد آمد اقوام بخصوص با استادم محمدرضا درویشی و دکتر حمیدرضا اردلان و هنرمندان مختلف موسیقی در سراسر ایران کردیم. سپس در جمع بندی دیدگاه های مشاوران و دوستان، تصمیم گرفتیم که این فستیوال را به صورت دوسالانه برگزار نماییم چون که این مشاوران تصورشان بر این بود که شما در بخش خصوصی نمی توانید هر سال یک چنین کاری را اجرا کنید اما خوشبختانه درست در همان سال نخست توانستیم با عملکردمان هم به این دوستان و هم مدیران دولتی اثبات نماییم نه تنها توان هنری، نظری و عملی ما برای شکل دادن یا تحقق بخشیدن به چنین کاری کم نیست، بلکه توانستیم با برگزاری هفت دوره پی درپی از ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰، فستیوال آینه دار را به یک سبک یا شیوه منسجم و کم نقص با بیشترین رضایتمندی از جانب هنرمندان و مخاطبان و حتا مدیران دولتی در موسیقی ایران تبدیل نماییم تا جایی که این فستیوال در طول برگزاری توانست جایگاه ارجمند و معتبری نزد هنرمندان و اهل فن در موسیقی اقوام و نواحی ایران برای خود کسب کند.
مغازه ای افزود: دلیل این که چرا دیگر آینه دار را ادامه نمی دهیم، باید بگویم به زعم ما هر کاری مانند فستیوال های هنری و فرهنگی باید یک آغاز و یک انجام یا پایانی داشته باشد وگرنه هر اندازه قدرتمند هم که باشد، به دام تکرار خواهد افتاد و چنین چیزی به معنای افول و سقوط آن رویداد به شمار خواهد آمد. نمونه این افول را در جشنواره های دولتی به وضوح میتوان مشاهده و شناسایی کرد. در واقع ما برنامه پایان دادن به فستیوال را از همان آغاز و تصمیم گیری اولیه برای ورود خود به این مسیر و تأسیس و اجرای یک رویداد با عنوان فستیوال موسیقی اقوام در ذهن و باور و هدف گذاریمان داشتیم و با یک رویکرد مشخص و محدودسازی حوزه های تاریخی، قومی، فرهنگی، اجتماعی و موسیقی، کل ایران را به هشت محدوده تقسیم کردیم که براین اساس فستیوال به هشت دوره محدود می شد.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود بود که ضمن اشاره به برخی تغییرات اعمال شده بعد از انتهای دوره ششم فستیوال، اظهار داشت: در انتها ششمین دوره از فستیوال بود که رئیس فستیوال و من در پیشبینی و نقشه از پیش طراحی شده خودمان یک تغییر ایجاد کردیم تا بتوانیم پروژه آینه دار را در سال ۱۴۰۰ و محدود به هفت دوره به پایان برسانیم. بر همین مبنا دور هفتم به دو محدوده نسبتاً وسیع یعنی محدوده های غرب ایران که در متون قدیم به عراق عجم معروف بود و مرکز کشور یا بخش حاشیه های کویری کشور اختصاص یافت. اما فستیوال ما هم همچون تمام امور بشری در جهان تحت تاثیر ویروس کرونا قرار گرفت و ما بار دیگر ناچار به اعمال تغییر در اجرای سال آخر فستیوال شدیم که خود بحث مفصل تری است که در صورت تمایل شما میتوان در رابطه با آن به صورت جداگانه در زمان دیگری صحبت نماییم.
دبیر هنری فستیوال موسیقی نواحی آینه دار خاطرنشان کرد: این که حالا پس از آینه دار آیا کار دیگری در دست داریم یا خیر، تنها به این اکتفا می کنم که بگویم از آنجائیکه امروز هر فعالیتی تحت الشعاع مسائل اقتصادی و سیاسی روز کشور قرار گرفته است، ما هم با وجود داشتن طرح های نسبتاً کامل و مشخص و جدی، به شکلی چشم انتطار آینده ایم اما شخصاً بیمی در وجودم ریشه دوانده است از همان جنس که حافظ می گوید عمری دگر بباید پس از وفات ما را؛ کین عمر طی نمودیم اندر امیدواری! در واقع من هم مانند هر ایرانی چندیست روزگار را با آروزی برآمدن آینده روشن و شکل گیری تحولات سازنده در امور عمومی مملکت سپری می کنم و فعلا ترجیح می دهم در باره طرح های محتمل بعدی سخنی به میان نکشم.

نخستین دوره فستیوال موسیقی نواحی «آینه دار» مهرماه سال ۹۲ به موسیقی شرق خراسان، سیستان و بلوچستان اختصاص داشت. ضمن این که دومین دوره آن در خرداد ماهِ سال ۹۴ میزبان موسیقی دانان جنوب ایران و مناطق حاشیه خلیج فارس از استانهای هرمزگان، بوشهر و خوزستان بود.
سومین سال آینه دار با مبحث موسیقی اقوام ایلی و عشایر کوچ نشین بختیاری، قشقایی، لکی و لری در تیرماه ۱۳۹۵ برگزار گردید. این در شرایطی است که چهارمین فستیوال آینه دار در آذر و دی سال ۹۶ میزبان عاشیق ها و موسیقیدانان موغامی و گروه هایی از استانهای آذربایجان شرقی، غربی، اردبیل و زنجان بود. پنجمین دوره فستیوال پنجمین فستیوال هم آذرماه سال ۹۷ با حضور برخی از هنرمندان برگزیده موسیقی اقوام ایران با تمرکز روی موسیقی شمال ایران (دامنه شمالی البرز) شامل استانهای گیلان، مازندران و گلستان برگزار گردید. ضمن این که ششمین فستیوال موسیقی نواحی «آینه دار» هم روزهای ۲۰ تا ۲۲ آذر ماه سال ۹۸ با تمرکز روی موسیقی مناطق ترکمن صحرا، شمال خراسان و جنوب البرز به دبیری هنری علی مغازه ای در تالار رودکی برگزار گردید.