اما در ابتدا باید توضیحات تکمیلی را در باب نور و رنگ برایتان به اختصار توضیح دهم. چشم انسان مانند وسایل الکترونیکی و دیجیتالی، دو سنسور در آن وجود دارد. یک سنسور در مردمک و دیگری در شبکیه چشم تعبیه شده است. سنسور مردمک وظیفه شناسایی و موجودیت نور را دارد و بسیار به وجود نور حساس است و کوچکترین و ضعیف ترین نور می تواند مردمک را فعال کند. و اما سنسور شبکیه وظیفه متفاوت تری را به دوش می کشد. شبکیه وظیفه طبع نور دریافت شده از مردمک را دارد. به عبارت دیگر باید تشخیص دهد نور دریافت شده چه رنگی است. اما سنسور شبکیه مانند مردمک آنقدر حساس نیست. یعنی مقدار کمی از رنگ شبکیه ما را فعال نمی کند و برای چشم، رنگی تعریف نمی شود. دلیل سفید دیده شدن ستاره ها هم همین است. ستاره ها رنگی هستند اما به این معنی نیست که آن ها واقعا همان رنگی هستند. واقعیت این است که هر جسمی در دمای معین، یک طول موج طیف رنگی را بیشتر از رنگ های دیگر بازتاب می کند. به طور مثال ستاره های داغ طیف رنگ آبی را بیشتر از طیف های دیگر بازتاب می کنند و ستاره های سرد رنگ قرمز را بیشتر منعکس می کنند.
در
عکاسی ژانر رد ستارگان هم همینطور است. نور ستارگان کم فروغ است و ما مجبوریم برای ثبت آن گشودگی دیافراگم را به حداکثر برسانیم و ایزو را به شدت مثل ۶۴۰۰ افزایش دهیم و نوردهی هایی مثل ۱۵، ۲۰، ۳۰ ثانیه ای انجام دهیم. در این حالت فارغ از اینکه ایزو بالا نویزهای زیادی را وارد فریم می کنند، افزایش ایزو، گستره داینامیک رنج را به شدت کاهش میدهد و عمق رنگ شدیدا افت میکند. این همان اتفاقی است که رنگ ستارگان را از دست می دهیم و ستارگان اصولاً سفید ثبت می شوند. و اگر هم کمی رنگ هم در آن موجود باشد شبکیه چشم ما را فعال نمی کند. و اینک با این مقدمه آموزش ردستارگان رنگی را برایتان توضیح می دهیم.
لوکیشین مناسب
برای ثبت جزئیات خوب باید از شهر خارج شوید. زیرا آلودگی نوری مانع دید ستارگان می شوند. پس از قبل محلی را انتخاب کنید که حداقل آلودگی نوری را داشته باشد. کویر بهترین گزینه است.
وبسایت هایی در اینترنت موجود هستند که نقشه جهان را در مقیاس آلودگی نوری دسته بندی می کنند، می توانید از این وبسایت ها در گزینش محل مورد نظر کمک بگیرید. اما تنها محل مناسب کافی نیست، شما باید روزی را برگزینید که ماه در آسمان حضور نداشته باشد، و این به این معنی است که شما باید روزهای انتهایی و یا ابتدایی ماه قمری اقدام کنید. وجود ماه باعث آلودگی نوری میشود و میتواند بر روی کار شما تاثیر بگذارد. نکته بعدی آسمان صاف است، قاعدتا شما در یک جای ابری نمی توانید از ستارگان
عکاسی کنید، پس در این خصوص هواشناسی را در نظر داشته باشید.
تجهیزات عکاسی
یک بدنه DSLR لازم دارید، ترجیحا مدلی باشد که عمق رنگ و گستره داینامیک رنج بالایی را دارا باشد. یک لنز سریع (دارای گشودگی دیافراگم بالا) مورد نیاز هست، به طور مثال با گشودگی f/2.8، اگر میخواهید نتیجه عالی ترین باشد لنز پرایم را انتخاب کنید چون وضوح یا شارپنس بالاتری نسبت به لنزهای زوم دارند. یک سه پایه مستحکم انتخاب کنید زیرا رد ستارگان ممکن است بسته به سلیقه و نیاز شما ساعت ها به طول بینجامد، پس سه پایه ای را انتخاب کنید که در مقابل اتفاقاتی مثل باد و غیره دوام زیادی داشته باشد. مورد بعدی ریموت تایمر است، شما باید به کمک ریموت و تنظیم کردن آن عکس ها را ثبت کنید.
تکنیک ها
پس از کادربندی مناسب، دیافراگمتان را در بازترین حالت ممکن قرار دهید، فاصله کانونی خود را انتخاب کنید، سعی نکنید از فوکال های خیلی پایین مثل ۱۰mm استفاده کنید، چون به دلیل خاصیت پرسپکتیو الترا واید، چیزهای نزدیک بزرگتر، و چیزهای دور کوچکتر به نظر می رسند. همین عامل باعث می شود رد ستارگان شما خیلی کوتاه تر دیده شود. پس از انتخاب فاصله کانونی، با توجه به دیافراگمتان، فاصله ابرکانونی یا هایپرفوکال را محاسبه کنید، زیرا در شب
دوربین نمی تواند فوکوس کند و شما هم به عکسی نیاز دارید که از ابتدا تا انتها شارپ باشد.
نکته بعد اینکه اگر لنزتان دارای لرزشگیر است آن را خاموش کنید. از ایزو بسیار پایین استفاده کنید، اینکار باعث می شود که عمق رنگ و داینامیک رنج افزایش پیدا کند، به طور مثال از ایزو ۴۰۰ استفاده کنید. اما برای جبران نوردهی، سرعت شاترتان را کندتر کنید. شاید مجبور شوید برای لنزهایی که سریع نیستند هر شاتی را ۱۲۰ ثانیه نوردهی کنید. فاصله هر شات با شات بعدی نباید بیشتر از ۱ ثانیه باشد، ستارگان خیلی سریع تر از آن چیزی که ما فکر میکنیم حرکت می کنند، فاصله زیاد بین هر شات منجر میشود که نتیجه نهایی رد یکدستی نداشته باشید و خطوط بریده بریده باشند.
در حین ثبت لنز و
دوربین را با حوله بپوشانید، ممکن است بدلیل رطوبت و عوامل دیگر خیس شود و به جز اینکه عکستان را خراب کند، ضربات مالی به شما وارد شود.
پردازش
در بخش پردازش بهتر است که فایل ها با فرمت RAW ثبت شده باشند تا دستتان بازتر باشد. عکس های ثبت شده شما اگر شرایط استاندارد را رعایت کرده باشند دارای رنگ هستند. اما شما باید رنگ آن ها را اشباع کنید. اینکار را در فتوشاپ با پلاگین saturation و vibrance و افزایش آن ها انجام دهید. این کار باعث میشود رنگ ها به شدت بیشتر شوند. بعد از تنظیمات تمام فریم ها را با آن تنظیم آن فریمی که کار کردید سینک کنید. حالا وقت این است که عکس ها با هم تلفیق شوند تا رد ستارگان تشکیل شود. میتوانید از فتوشاپ و برنامه starstacks استفاده کنید، مورد دومی استفاده از آن بسیار ساده است و همچنین رایگان. فایل های اکسپورت شده تان را در برنامه مورد نظر بکشید و دکمه استارت را بزنید. تبریک میگویم رد ستارگان رنگارنگ شما حاضر است!
نویسنده: پویا پالیزکار